MENSEN !!!!

Romena zwom opeens zag ze iets
een mens EEN MENS riep ze hier was niemand ze was bang
een mens gooide een scherpe punt door haar rugvin hi gleed er wel weer uit de mensen gingen weg
Romena zakte hopeloos naar beneden

Serafijn schoot meteen tehulp bij het kalf en sprintte naar Romena toe waarna ze het naar boven duwde zodat ze kon ademhalen

Romena kreeg lucht eindelijk weer ze opende toen haar ogen weer mijn rugvin zei ze bang waar bloed van afstroomde

Serafijn had echt het gevoel alsof Romena haar jongere zusje was net zoals ze bij daja had bij de stormvloed..
Serafijn keek naar de vin liet wat water in haar bek stromen en spoelde het over de vin uit "water stopt het bloeden, ik kan niet veel doen maar ik probeer zoveel mogelijk" zei Serafijn schor

Daja had de hulpkreet gehoord en zwom ernaartoe
'Romena!' riep ze geschrokken
in de verte zag ze een haai
klikkend zwom ze erop af

Oke zei Romena bang
Waar is zusie daja vroeg ze snikkend

"Denk je dat je even boven kan blijven om te ademen?" vroeg Serafijn aan Romena die haar een beetje naar de kust duwde maar toch nog in haar zicht en toen vol op Daja en de haai afzwemde, de haai met haar staart in zijn gezicht mepte en de scherpe tandjes liet zien "geen haar op mijn hoofd dat je aan Daja komt!" zei Serafijn die wachtte tot de haai afdroop en toen met Daja weer naar Romena zwom en haar weer boven hield

'niet doodgaan meisje!' huilde Daja

Serafijn schrok zich te pletter om die woorden
die had haar zusje precies gezegd alleen was het dan niet doodgaan zusje
Serafijn staarde verschrikt voor zich uit maar dwong zichzelf Romena eerst boven te houden

'scheelt er wat?' vroeg Daja
ze gaf haar zus een duwtje met haar snuit
'ik wil jou niet kwijtraken, dan ben ik weer helemaal alleen'

"Daja..." mompelde Serafijn onschuldig XD
"ben je door een stormvloed je zus kwijtgeraakt?, of heb je uberhaupt een grote zus zover je weet XD.." zei Serafijn die Romena rustig even liet liggen om zelf adem te happen

Daja dacht na
'ik.. ik weet niet.' zuchtte ze
'nadat mijn ouders gedood waren, was alles zo vreemd, ik kende niemand meer'

"Door een speedboot aangereden?" zei Serafijn nieuwschierig

Daja schudde haar hoofd 'ik weet het allemaal niet meer'

"Oke" mompelde Serafijn teleurgesteld
waarna ze naar Daja glimlachte Romena aan Daja over duwde en iets mompelde over weg moeten
en toen wegzwom

Daja keek haar na
'gaat het, zusje?'

Jawel zei romena een beetje dizzie